Język węgierski

Język węgierski (magyar nyelv) jest językiem należącym do podgrupy języków ugryjskich, zaliczanej do podrodziny języków ugrofińskich z rodziny uralskiej. Języki uralskie różnią się zasadniczo od języków indoeuropejskich, które dominują w Europie. Dlatego język węgierski (podobnie jak i spokrewniony z nim fiński) jest dla większości Europejczyków niezwykle trudny i skomplikowany. Jego charakterystyczne cechy: aglutynacyjność, harmonia samogłosek, złożona gramatyka, brak rodzajów i czasu przyszłego oraz skomplikowane wymowa - sprawiają, że przeciętny użytkownik języków indoeuropejskich ma poważne problemy z jego opanowaniem. Współczesny węgierski język literacki powstał w XVI w. Do jego zapisu stosuje się pismo oparte na alfabecie łacińskim. Około 13 milionów posługuje się językiem węgierskim jako językiem ojczystym. Użytkownicy węgierskiego mieszkają przede wszystkim na Węgrzech (ok. 10 mln). Pozostałe 2,5 miliona zamieszkuje obszar dawnego Królestwa Węgier – w Siedmiogrodzie w Rumunii (ok.1,4 mln) w południowej Słowacji, północnej Serbii (Wojwodina), zna achodniej Ukrainie (Zakarpacie), we wschodniej Słowenii (Prekmurje), wschodniej Austrii (Burgenland). Język węgierski ma status języka urzędowego na Węgrzech, oraz lokalnie w Słowenii i w Wojwodinie (w Serbii). Węgierski jest jednym z urzędowych języków Unii Europejskiej

Język używany w krajach: Węgry