Język turecki

Język turecki (Türkçe) jest językiem aglutynacyjnym należącym obok między innymi azerskiego i turkmeńskiego, do grupy oguzyjskiej języków tureckich. Aglutynacyjność (dosłownie sklejanie) polega na stosowaniu różnego rodzaju afiksów, z których każdy określa jedną funkcję składniową wyrazu w wypowiedzi. Afiksy są jednofunkcyjne. Oznacza to konieczność jednoczesnego dodawania (doklejania) do wyrazu wielu afiksów, z których jeden określa na przykład czas, inny osobę, jeszcze inny liczbę itd. W Europie językami aglutynacyjnymi są języki: węgierski, fiński, estoński i turecki, a poza Europą także język koreański i japoński. Język turecki zapisywany jest za pomocą alfabetu tureckiego, opartego na literach łacińskich. Alfabet turecki ma 29 liter. Około 75 milionów ludzi na świecie posługuje się językiem tureckim jako językiem ojczystym. W sumie język turecki ma ok. 83 milionów użytkowników. Język turecki jest językiem urzędowym w Turcji, Tureckiej Republice Cypru Północnego (Cypr Północny) oraz na Cyprze Jest uznanym językiem mniejszości tureckiej w Kosowie, Macedonii, Rumunii oraz w Iraku (w okolicach Kirkuk, Tal Afar). Poza Turcją i Cyprem, po turecku mówią grupy pochodzenia tureckiego w Albanii, Azerbejdżanie, Bośni i Hercegowinie, Bułgarii, Grecji, w Kosowie, Macedonii, Mołdawii, Czarnogórze, Rumunii, Rosji, Serbii, Syrii, Turkmenistanie i Uzbekistanie a także społeczności imigrantów w Europie i Stanach Zjednoczonych. Język turecki jest językiem urzędowym w Turcji, Tureckiej Republice Cypru Północnego (Cypr Północny) oraz na Cyprze. Jest uznanym językiem mniejszości tureckiej w Kosowie, Macedonii, Rumunii oraz w Iraku (w okolicach Kirkuk, Tal Afar).

Język używany w krajach: Cypr, Turcja