Język chiński

Język chiński, a w zasadzie grupa spokrewnionych ze sobą języków o wspólnym pochodzeniu, którymi posługiwała się chińska grupa etniczna Hàn, należy do rodziny języków chińsko-tybetańskich. Z punktu widzenia lingwistyki, języki chińskie są odrębnymi językami, jednak – głównie z powodów politycznych, nazywa się je dialektami. Różnice między nim są tak duże, że poszczególne języki/dialekty mogą być nawet wzajemnie niezrozumiałe. Standardowy język chiński, nazywany często językiem mandaryńskim wywodzi się z tzw. języków mandaryńskich używanych na północy Chin. Jest on oficjalnym standardem mówionego języka chińskiego. Został opracowany w latach 50. i nauczany jest w chińskich szkołach od 1956 roku. Dzięki powszechnej edukacji prowadzonej w tym języku jest on zrozumiały dla większości użytkowników języków chińskich. W poszczególnych państwach język mandaryński nosi różne nazwy: w ChRL jest nazywany putonghua – "mowa powszechna", na Tajwanie – guoyu - "język państwowy", a w Singapurze – huayu "język chiński". Ponad 1,2 miliarda ludności uważa język chiński za swój język ojczysty, z czego mandaryński jest językiem ojczystym dla 840 mln. Najważniejsze dialekty języka chińskiego: Dialekty mandaryńskie - około 70% Chińczyków – używany głównie na północy, zachodzie i w centrum Chin. Dialekt kantoński – używany w prowincji Guangdong, na terytorium Hongkongu – razem ok. 80 mln użytkowników. Dialekt szanghajski – używany przez mieszkańców niżej położonej części doliny Yángzi, wraz z metropolią Szanghaj – 80 mln użytkowników. Dialekt Foochow - w północnej części prowincji Fujian. Dialekt Hokkien - południowo zachodnie Chiny oraz Tajwan i Hainan Język Tajwański - ok 70% populacji Tajwanu, uważany przez większość badaczy za odrębny język. Dialekt Xiang lub Xianghua - prowincja Hunan Dialekt Hakka - prowincjia Guangdong i Fujian, a także na Tajwanie - razem około 40 mln użytkowników. W języku chińskim można doliczyć się ponad dziewięćdziesięciu tysięcy znaków, wraz z ich wariantami. W życiu codziennym, nawet do czytania gazet i książek, wystarcza znajomość 2-5 tysięcy znaków. Do biegłego czytania tekstów potrzebna jest znajomość ok. 10-15 tysięcy znaków. Język mandaryński jest językiem urzędowym w ChRL, na Tajwanie i w Singapurze. Jest to także jeden z sześciu języków urzędowych ONZ. Kraje w których używane są języki chińskie: Chińska Republika Ludowa, Hongkong, Makau, Tajwan (Republika Chińska) , Korea Północna, Korea Południowa, Wietnam, Singapur, Filipiny, Kambodża, Malezja.

Język używany w krajach: Chiny, Singapur, Tajwan