Język arabski

Język arabski jest językiem należący do południowej grupy języków semickich z rodziny języków afroazjatyckich, używanym w krajach Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej. Współczesny standardowy język arabski (Modern Standard Arabic, MSA) wykształcił się w XIX wieku z klasycznego języka arabskiego - języka Koranu, świętej księgi Islamu oraz wielkiej literatury arabsko-muzułmańskiej. Współczesny arabski używany jest głównie w formie pisanej, wtórnie w mowie, głównie w środkach masowego przekazu. Od klasycznego arabskiego różni się w niewielkim stopniu, dlatego też przez większość użytkowników języka arabskiego odbierany jest jako jego wariant stylistyczny. Istnieje wiele dialektów języka arabskiego. Różnice pomiędzy nimi są na tyle duże, że utrudniają porozumienie osobom pochodzącym z różnych rejonów świata arabskiego. Dialekty używane są jedynie w mowie, chociaż czasami spotyka się ich zapis w dramatach, dialogach książkowych czy komiksach. Język arabski zapisywany jest alfabetycznym pismem arabskim od strony prawej do lewej. 225 - 285 milionów ludzi posługuje się językiem arabskim jako językiem ojczystym. Kraje w których język arabski jest językiem urzędowym: Algieria, Arabia Saudyjskia, Bahrajn, Czad, Dżibuti, Egipt, Erytrea, Irak, Izrael, Jemen, Jordania, Katar, Komory, Kuwejt, Liban, Libia, Maroko, Mauretania, Oman, Sudan, Syria, Tunezja, Zjednoczone Emiraty Arabskie. Język arabski jest jednym z sześciu głównych języków Zgromadzenia Ogólnego NZ.

Język używany w krajach: Zjednoczone Emiraty Arabskie, Bahrain, Algieria, Egipt, Sahara Zachodnia, Izrael, Irak, Jordania, Kuwejt, Liban, Libia, Mauretania, Oman, Palestyna, Katar, Arabia Saudyjska, Sudan, Syria, Tunezja, Jemen